Η άσκηση στη φύση

Γαία, ο πλανήτης μας. Φύση, η μεγάλη μητέρα. Γιατί μητέρα; γιατί "γεννάει". Γεννάει συνεχώς... ορυκτό βασίλειο, φυτικό βασίλειο, ζωικό βασίλειο και ανθρώπινο. Φύση, ο μεγάλος Δάσκαλος. Ναί...ο μεγάλος Δάσκαλος. Μέσα από την παρατήρησή της ο άνθρωπος οδηγήθηκε ανά τους αιώνες στην κατανόηση των συμπαντικών νόμων και οι λαοί δημιούργησαν τις κοσμογονίες τους ανάλογα με τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν αυτό που συνέβαινε. Είναι γεγονός ότι η συνειδητή παρατήρηση της Φύσης μας μαθαίνει συνεχώς. Συμπεριφορές, αλληλεπιδράσεις, ισορροπίες, αντιδράσεις, συνύπαρξη.

Φόρμα Ταιτσί Σπαθί

Η άσκηση στη φύση είναι απαραίτητη. Οι δάσκαλοι όχι μόνο των πολεμικών τεχνών έφευγαν πολλές φορές μακριά από τις πολύβουες πόλεις για να ανέβουν στα βουνά, να ησυχάσουν και να αφουγκραστούν βαθύτερα την ίδια την φύση που είναι στην προέκτασή της ο ίδιος ο εαυτός. Γιατί όλα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Δεν είμαστε ξεκομένοι από αυτό που συμβαίνει δίπλα μας και μέσα μας. Όλα σχετίζονται με το έναν ή τον άλλο τρόπο. Και αυτό έγινε αντιληπτό μέσα από την μακροχρόνια παρατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Όταν είσαι μόνος και αφουγκράζεσαι, είτε μέσω διαλογισμού, άσκησης ή ακόμα και μέσα από έναν απλό περίπατο ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στη φύση, μπορείς να αντιληφθείς από τις μικρές ανεπαίσθητε κινήσεις, -όπως το βούισμα του μικρού εντόμου, τον ήχο που κάνει ο αέρας όταν διαπερνάει τις φυλλωσιές των δέντρων, ο ήχος του νερού καθώς κυλάει-, μέχρι και μεγαλύτερες με προέκταση το μεγαλειώδες σύμπαν. Ας προσεγγίσουμε λίγο καλύτερα.

Αέρας

Ζωτικός, λεπτεπίλεπτος, αναζωγονητικός, κινητικός. Στροβιλίζει, ξηραίνει, προωθεί. Προσέχοντας την αναπνοή αντιλαμβάνεσαι αυτή καθαυτή την λειτουργία της σχέσης εισπνοής/εκπνοής και κατ' επέκταση την λειτουργία του εσωτερικού/εξωτερικού. Η επιδερμίδα είναι αυτό που τοποθετεί την διαχωριστκή γραμμή του μέσα/έξω. Η συμπεριφορά του ανέμου πολλές φορές μοιάζει με τις σκέψεις μας. Άλλες φορές το απαλό αεράκι και άλλες φορές η θύελλα. Έτσι και οι σκέψεις μας, άλλοτε γαλήνιες δημιουργικές και άλλες φορές βιώνουμε την ισοπέδωση μέσω νοητικής θύελλας.

Νερό

Ροή, ευελιξία, προσαρμοστικότητα, αλλαγή. Ποτάμια, ρυάκια, πηγές, θάλασσες, υπόγεια νερά, υπέργεια. Όπου υπάρχει νερό δημιουργείται η ίδια η ζωή. Προσέχοντας αυτό το στοιχείο και τις ιδιότητές του, μαθαίνεις να φέρνεις αυτές τις ποιότητές στην άσκηση, στον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, στην ίδια τη καθημερινότητα. Η δημιουργία και η ανάπτυξή μας μέσα στον αμνιακό σάκο. Είμαστε νερό κατά 75%. Το νερό συνδέεται με τα συναισθήματα. Πολλές φορές σαν την πλημμύρα κατακλυζόμαστε από διάφορα συναισθήματα που να πνιγόμαστε μέσα σε αυτά και να χάνουμε την ουσία μας ή άλλες φορές να πλατσουρίζουμε παίζοντας και αναγνωρίζοντας πώς νοιώθουμε κάθε φορά. Η συναισθηματική ωρίμανση είναι εφικτή μέσα από την αυτογνωσία, την παρατήρηση και την αποδοχή. Απαραίτητη για την προσωπική πορεία του καθένα μας. Και βέβαια η μεγάλη αναφορά στο συναίσθημα της Αγάπης. Η αγάπη είναι νερό. Δίνει ζωή, θρέφει, δημιουργεί σχέσεις, ανοίγει τους δρόμους για όλα τα επίπεδα.

Ξύλο

Σταθερότητα, ισορροπία, αργή κίνηση, ομορφιά. Πόσες φορές έχουμε διαβάσει αλλά και αντιληφθεί την παρομοίωση του δέντρου με το ανθρώπινο σώμα στην άσκησή μας. Οι ρίζες του τα πόδια, ο κορμός το σώμα και κλαδιά τα χέρια. Μιμούμενοι την ανάπτυξη του δέντρου συνδεόμαστε προς τα κάτω και προς τα πάνω. Βυθίζουμε τις ρίζες μας βαθειά μέσα στη γη και έτσι έχουμε σταθερότητα. Όσο πιο βαθειά τις στέλνουμε τόσο πιο σταθεροί θα είμαστε στα φυσήματα του ανέμου. Το σώμα αναπτύσσεται όπως ο κορμός του και τα χέρια μας/κλαδιά ανοίγουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Η κορυφή του κεφαλιού μας συνδέει με τον ουρανό και έτσι οι ζωογόνες ακτίνες του ήλιου εισέρχονται και θρέφουν ολόκληρο το σώμα. Το μπαμπού χρησιμοποιείται πολλές φορές σαν παράδειγμα για την στάση μας αφού μία από τις ιδιότητές του είναι να φτάνει λυγίζοντας μέχρι τη γη χωρίς να σπάει στα ισχυρά καιρικά φαινόμενα.

Φωτιά

Ο μεγάλος αλχημιστής. Ο ίδιος ο ήλιος, η φωτιά της καρδιάς των όντων. Ο κεραυνός. Συνεχής αλλαγή, αλχημεία, φως. Ο πυρήνας της γης μας φωτιά. Όταν η φωτιά ενώθηκε με το νερό δημιουργήθηκε η ζωή. Η μικρή φλόγα του κεριού μπορεί να επεκταθεί σε τεράστια πυρκαγιά, το χαρακτηριστικό της διάχυσης. Έτσι και η άσκηση αλλάζει όταν εκτελείται με κυριάρχο στοιχείο τη φωτιά. Γρήγορη, επεκτατική μέσω εκτινάξεων, αποφαστιστική. Η ίδια η μάχη.

Γη

Η μητέρα που μέσα στα σπλάχνα της γεννάει τα τέσσερα στοιχεία και τις ενεργειακές τους ποιότητες. Η εμπιστοσύνη, η γείωση, η σύνδεση μαζί της κατά την διάρκεια της πρακτικής απαραίτητο συστατικό αφού από εκεί ανασύρουμε την δύναμη της εκτίναξης της ενέργειας προς τα έξω και όχι μόνο. Η άσκηση σε εξωτερικό χώρο βελτιώνει την υγεία μας και ας μην ξεχνάμε ότι η ιατρική της ανατολής αλλά και της αρχαίας Ελλάδας ανακάλυψε δρόμους θεραπείας μέσα από την μελέτη των φυσικών φαινομένων και την σύνδεσή τους με την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Φύση ο μεγάλος θεραπευτής. Η παρατήρηση πληθώρας καταστάσεων που εναλλάσονται κάνοντας πρακτική μέσα από ένα επίπεδο εσωτερικής γαλήνης, μας δίνει την δυνατότητα ανάπτυξης και βαθύτερης καλλιέργειας των πέντε αισθήσεων. Η όραση διευρύνεται και το οπτικό πεδίο αλλάζει. Η όσφρηση γίνεται πιο ευαίσθητη, η ακοή ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις, η γεύση ευαισθητοποιείται με την συνειδητής κατάποσης του σάλιου, η αφή δια μέσου της αισθαντικοτητας γίνεται όλο και πιο ευαίσθητη γιατί 'κατοικούμε' όλο και καλύτερα στον κενό χώρο ανάμεσα στα χέρια και τα πόδια.

Ο ορίζοντας διευρύνεται, τα χρώματα των φυτών, ο καθαρός αέρας, το άκουσμα του νερού, ο βόμβος των εντόμων, το τραγούδι των πουλιών η ζεστασιά του ήλιου και η εισπνοή του φωτός ανοίγουν άλλους δρόμους ενατένισης του κόσμου. Ενός κόσμου που ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος ισορροπούν, είναι άμμεσα συνδεδεμένοι και ο ένας καθρεφτίζει τον άλλο. Μέσα στη φύση όλα αυτά γίνονται εύκολα προσβάσιμα όταν κάποιος ησυχάζει και αφουγκράζεται αυτό που συμβαίνει εσωτερικά και εξωτερικά. 'Ολες οι εποχές προσφέρονται για πρακτική στα βουνά στις πανέμορφες παραλίες δίπλα στη θάλασσα, δίπλα στα ποτάμια, μέσα στα δάση. Κάθε εποχή έχει τις ομορφιές της αλλά απαιτείται ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση όταν το κρύο είναι έντονο. Η παρατήρηση των φυσικών φαινομένων διά μέσου της ΄τέχνης΄ μας γίνεται η φιλοσοφική λίθος για περαιτέρω εξέλιξη και ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος.

Παγωμένο Νερό και Λιωμένος Πάγος

Όταν κάνει κρύο, το νερό παγώνει και μετατρέπεται σε πάγο. Όταν κάνει ζέστη, ο πάγος λιώνει και γίνεται νερό. Εκείνο που αντιλαμβάνομαι, καθώς το αναλογίζομαι, είναι το Τάο της επίτευξης του σοφού ή του συνηθισμένου ανθρώπου. Αρχικώς η ανθρώπινη φύση είναι ουσιαστικά αγαθή. Αρχικώς δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στον σοφό και στον συνηθισμένο άνθρωπο. Μόνο εξαιτίας της ενέργειας και των αποκτημένων συνηθειών, αρχίζει να σχηματίζεται μια διαφορά ανάμεσα στο σοφό και τον κοινό άνθρωπο. Εκείνοι που είναι αγαθοί είναι σαν το νερό. Εκείνοι που δεν είναι αγαθοί είναι σαν τον πάγο. Το γεγονός ότι οι σοφοί μπορούν να γίνουν συνηθισμένοι άνθρωποι και συνηθισμένοι άνθρωποι να γίνουν σοφοί, είναι ακριβώς σαν το νερό που γίνεται πάγος και ο πάγος που γίνεται νερό.

Λιου Ι Μινγκ "Η αφύπνιση στο Τάο"